Κιχ{Εκδόσεις Μωραΐτης}
Χριστούγεννα 1972.
Μια εβδομάδα πριν το νέο έτος.
Μια νύχτα πριν το τετράγωνο του Πλούτωνα.
Θεού του κάτω κόσμου και των δαιμόνων.
Μια νύχτα, που καλεί φονικό.
Χάραξε.
Στην Τσαγκαράδα, το σμαράγδι του Πηλίου,
σε υψόμετρο τετρακοσίων ογδόντα μέτρων,
το σκηνικό είναι λευκό.
Πρωταγωνιστές το χιόνι και η ομίχλη.
Το θερμόμετρο στον κήπο της οικογένειας Πετρίδη,
παγωμένο στους μείον έξι.
Μέσα στο Αρχοντικό,
που κοσμεί για οικόσημο μια αγκάθινη γαρδένια,
επικρατεί εορταστική ατμόσφαιρα.
Εκτός απ' τα Χριστούγεννα,
γιορτάζουν και την ονομαστική εορτή του Χρίστου,
του πατέρα της οικογένειας.
Διπλή γιορτή
και διπλό κακό
θα είναι το δώρο του.
«Το Κιχ ως έργο αποτελεί παγκόσμια καινοτομία λόγω των θεατρικών-κινηματογραφικών διαλόγων που γεννιούνται μέσα από τη μυθιστορηματική αφήγηση. Δεν είναι όμως η μόνη καινοτομία, διότι ο Σταυριανός διαλέγει μια ανατροπή-ρίσκο στην αστυνομική πλοκή που δεν έχουμε ξαναδεί. Ένα ρίσκο που ανάλογά του μόνο ο Χίτσκοκ τολμούσε να πάρει. Το Κιχ δεν μπορεί εύκολα να ταξινομηθεί ως είδος. Είναι κάτι το νέο, με φρέσκια γραφή, μεστούς και ιδιαίτερους χαρακτήρες, άψογη δραματουργική φόρμα και με ραχοκοκαλιά έναν εξαιρετικά ευφυή μαθηματικό γρίφο. Εδώ είναι και η ειρωνεία της υποθέσεως. Η λύση του γρίφου δίνεται κιόλας απ’ το εξώφυλλο!»
Κώστας Γεωργουσόπουλος
-----------------------------------------------------------------------------
ΟρνιθόΡυγχος {Εκδόσεις Άπαρσις}
Ο ορνιθόρυγχος είναι το πιο παράξενο ζώο στον πλανήτη. Μια μίξη πολλών ειδών που μοιάζει με ανέκδοτο της φύσης. Τέλος, είναι το μόνο θηλαστικό με δηλητήριο. Όλα αυτά παρομοιάζονται με τους 4 ήρωες του έργου. Δύο γκέι ζευγάρια - γυναικών & αντρών - μετακομίζουν σε απέναντι διαμερίσματα. Η γνωριμία τους, αποτελεί την έναρξη μια ιστορίας Εξάρτησης, Εκδίκησης, Εγκατάλειψης. Ποιος τελικά είναι ο ορνιθόρυγχος;
ενδεικτικές ατάκες του έργου:
Το φύλο το επιλέγεις. Το βίτσιο σε επιλέγει.
Άλλο εραστές και άλλο φίλοι που κάνουνε και σεξ.
Η λεσβία φαίνεται όταν μεγαλώσει. Ο γκέι φαίνεται από μικρός.
Η λεσβία φαίνεται όταν μεγαλώσει. Ο γκέι φαίνεται από μικρός.
Είσαι ένας drama king!
Άσε τα κλισέ και μάλωσε σαν ίσος.
Ποτέ η απόλαυση δεν είναι αρρώστια.
Πατάς ένα κουμπί και τα ξεχνάς όλα. Λες και η μνήμη είναι απόφαση.
Η μνήμη είναι αδιακρισία.
Οι ευαίσθητοι εκδικούνται. Οι αναίσθητοι απλώς προχωρούν.
Άσε με εμένα να σε αγαπώ. Εσύ δεν το κάνεις καλά.
Άσε με εμένα να σε αγαπώ. Εσύ δεν το κάνεις καλά.
-----------------------------------------------------------------------------
Ασανσέρ - ποπ τραγωδία
(το έργο επιλέχτηκε μέσα στα 10 καλύτερα θεατρικά κείμενα από το Διεθνές Ινστιτούτο Θεάτρου της UNESCO -I.T.I.- το 2010)
Ποπ τραγωδία δύο νέων - ενός μίζερου, αντικοινωνικού άντρα και ενός πλουσιοκόριτσου που νοιάζεται μόνο για το μακιγιάζ του - οι οποίοι κλείνονται στο ασανσέρ. Γέλιο. Δράμα. Ειρωνεία. Όρια. Αληθινά πρόσωπα. Μάσκες. Φόβοι. Ποιος είναι ο κοινός όλων μας;
«...ένα κλουβί είναι η ελευθερία, απλώς με καλύτερη θέα.»
Περίληψη.
Ο Όμηρος είναι ένας μοναχικός νέος που ζει με την άρρωστη μάνα του. Ψάχνει δουλειά για να μπορέσει να την συντηρήσει. Η Νανά είναι ένα πλουσιοκόριτσο των πάρτυ, που ενδιαφέρεται μόνο για την εικόνα και το μακιγιάζ της. Αυτοί οι δύο διαφορετικοί κόσμοι συναντιούνται στο ασανσέρ, την στιγμή που ο Όμηρος πάει να ζητήσει δουλειά από τον πατέρα της Νανάς.
Ο Όμηρος είναι ένας μοναχικός νέος που ζει με την άρρωστη μάνα του. Ψάχνει δουλειά για να μπορέσει να την συντηρήσει. Η Νανά είναι ένα πλουσιοκόριτσο των πάρτυ, που ενδιαφέρεται μόνο για την εικόνα και το μακιγιάζ της. Αυτοί οι δύο διαφορετικοί κόσμοι συναντιούνται στο ασανσέρ, την στιγμή που ο Όμηρος πάει να ζητήσει δουλειά από τον πατέρα της Νανάς.
«Δε θα πάρεις τη δουλειά!» Όμως πριν δοθεί η απάντηση στο «Γιατί;» του Ομήρου, το ασανσέρ σταματά. «Βοήθεια!" Κανείς δεν απαντά. Στον κοινό τους χωροχρόνο, ξεγυμνώνονται...ψυχικά, κοινωνικά, σεξουαλικά. Πόσο έτοιμοι είμαστε να εγκλωβιστούμε πλάι στο παρελθόν μας;
«Ο μόνος μου φόβος εσύ. Και κάθε εσύ».
Το Ασανσέρ στη διαδρομή του σταματά τρεις φορές, σε τρία διαφορετικά επίπεδα κατά τη διάρκεια. Στους ορόφους: Πόθος, Φόβος και Χρόνος. Σε αυτές τις διακοπές, παρεμβάλλονται τρεις μικρές εμβόλιμες σκηνές από άλλα κείμενα του Σταυριανού Κιναλόπουλου, τα οποία έχουν κρυφή σύνδεση με το Ασανσέρ.
